فراخوان به تظاهرات در مقابل لانه فساد و جاسوسی رژیم در استکهلم

ایرانیان آزادی خواه

رژیم جمهوری اسلامی سحرگاه روز یکشنبه نوزدهم اردیبهشت ١٣۸۹، پنچ زندانی سیاسی، معلم مبارز کرد فرزاد کمانگر، زن جوان مبارز کرد شیرین علم هولی، دو مبارز دیگر کرد، فرهاد وکیلی و علی حیدریان و مهدی اسلامیان شهروند شیرازی را مخفیانه در زندان اوین به دار آویخت.

رژیم جمهوری اسلامی در هراس از حضور میلیونی مردم در سال گرد خیزش شان و برای به عقب راندن روحیه مبارزاتی و آزادی خواهانه آنان، در هیاهوی مذاکرات اتمی و با استفاده از سکوت دولت های قدرت مند سرمایه داری و نهادهای بین المللی وابسته به آن ها نظیر سازمان ملل و شورای حقوق بشر این سازمان در مقابل سرکوب لجام گسیخته مردم و کشتار سه نسل در ایران، به جنایت بزرگ دیگری دست زد و پنج تن از فرزندان توده های زحمتکش مردم را به جوخه مرگ سپرد.

رژیم جمهوری اسلامی از همان نخستین روزهای حیات ننگینش، از شکنجه و اعدام به مثابه ابزاری برای سرکوب های اجتماعی و ایجاد و ترس و وحشت در جامعه استفاده کرد.

برای مقابله با ماشین سرکوب و اعدام رژیم چاره ای جز همبستگی عمومی و اقدامات مردمی نداریم. دولت ها از کوچک و بزرگ به فکر منافع خود هستند. با چانه زنی از بالا و زدو بند در پائین مشغول هستند. برای این دولت ها، مهم نیست که جمهوری اسلامی در ایران چند صد نفر یا چند هزار نفر را می کشد. آن ها منافع شان را می خواهند. رژیم بیش از بیست هزار تن از بهترین فرزندان مردم ایران را در دهه شصت به قتل رساند. به هیچ جای دولت ها هم برنخورد. حتی اعتراض خشک و خالی هم نکردند که لاقل به ظاهر هم شده نشان دهند آن طور که ادعا دارند از حقوق بشر دفاع می کنند.

کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید) این جنایت بززگ را قویا محکوم می کند و خواستار برگزاری کارزار مردمی جهانی در اعتراض به این جنایت است. سکوت در مقابل هرجنایتی که رژیم مرتکب می شود، دست جنایت کاران حاکم را برای کشتارهای بعدی باز می گذارد. خطر اعدام بیش از چهل تن دیگر از زندانیان سیاسی را در تهران و کردستان تهدید می کند.  

در اعتراض به اعدام های اخیر و به منظور تنک کردن عرصه بر جمهوری اسلامی برای دست زدن به اعدامهای بیشتر، تظاهراتی روز جمعه  ١٤ مه، ساعت سه بعد از ظهر در مقابل لانه فساد و جاسوسی رژیم در استکهلم برگزار می شود. کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید) واحد استکهلم،  همه ی ایرانیان آزاده و مخالف سرکوب و اعدام را به شرکت در این تظاهرات دعوت می کند.